Spis treści
Co to jest poczucie samotności w związku?
Poczucie samotności w związku to wyjątkowo bolesne doświadczenie, które dotyka wielu osób. Paradoksalnie, nawet w relacji z ukochaną osobą, można odczuwać dotkliwą izolację emocjonalną. Przyczyną tego stanu jest często brak głębokiej więzi i wzajemnego zrozumienia, które są fundamentem każdej udanej relacji. Kiedy w związku brakuje autentycznego wsparcia i empatycznego wsłuchania się w potrzeby drugiej osoby, pojawia się poczucie odosobnienia. W rezultacie niezadowolenie z relacji narasta, niezależnie od tego, czy mówimy o związku romantycznym, czy o relacji przyjacielskiej. Sednem problemu jest emocjonalne oddalenie od partnera, świadomość przepaści, która dzieli, mimo fizycznej obecności.
Jakie są przyczyny samotności w związku?
Samotność w związku to złożony problem, który może mieć wiele źródeł. Często jest ona konsekwencją braku intymności emocjonalnej, co w efekcie prowadzi do poczucia osamotnienia, nawet pomimo obecności drugiej osoby. Jednym z głównych winowajców jest nieskuteczna komunikacja. Kiedy unikamy trudnych tematów i mamy kłopot z jasnym wyrażaniem swoich potrzeb, dystans między partnerami zaczyna się powiększać. Do tego dochodzą niezaspokojone potrzeby emocjonalne, takie jak brak wsparcia czy poczucie zrozumienia. W takiej sytuacji narasta frustracja i przekonanie, że partner nas nie rozumie. Rutyna i brak wspólnych zainteresowań również odciskają swoje piętno na relacji. Kiedy brakuje ekscytujących doświadczeń i aktywności, które mogłyby zbliżyć partnerów, dystans emocjonalny staje się jeszcze bardziej odczuwalny. Niechęć do dzielenia się swoimi uczuciami, obawami i radościami, buduje między nimi mur. Nierozwiązane konflikty są kolejnym czynnikiem, który negatywnie wpływa na związek, generując napięcie i negatywne emocje, co w rezultacie pogłębia poczucie samotności. Na relację wpływają również zmiany życiowe, takie jak nowa praca, narodziny dziecka, problemy finansowe lub rodzinne. Mogą one wywierać presję na związek i oddalać partnerów od siebie. Co więcej, istotną rolę odgrywają cechy osobowości. Niskie poczucie własnej wartości i lęk przed odrzuceniem mogą utrudniać budowanie bliskiej relacji. Zaniedbywanie związku, brak czasu na rozmowy i spędzanie czasu razem, obniża jego jakość. Zdrada, naruszając zaufanie, niszczy fundamenty bliskości. Wszystkie te czynniki, działając synergicznie, mogą prowadzić do poczucia osamotnienia w związku. Chociaż jest to skomplikowany problem, z pewnością istnieją sposoby na jego przezwyciężenie.
Jak brak komunikacji prowadzi do poczucia samotności?
Brak autentycznej wymiany myśli potrafi zrujnować nawet najsilniejszą więź, wznosząc mur nie do sforsowania. Unikanie konfrontacji z problemami spycha partnerów w objęcia samotności, sukcesywnie ich od siebie oddalając. Kiedy jedna osoba dusi w sobie pragnienia, a druga pozostaje głucha na jej sygnały, rodzi się dojmujące poczucie osamotnienia. Płytkie konwersacje nie cementują relacji, a nagromadzony uraz tylko pogłębia dystans. Przykładowo, lekceważenie potrzeb ukochanej osoby to prosta droga do rozpadu związku, co w konsekwencji prowadzi do:
- poczucia niezrozumienia,
- niedocenienia,
- opuszczenia – a to zabójstwo dla każdej relacji.
Zatem, szczera komunikacja stanowi fundament trwałego związku, a aktywne słuchanie partnera jest równie istotne, bez czego żaden związek nie ma szans przetrwać burzliwych prób.
Jak trudności w komunikacji mogą zwiększać poczucie osamotnienia?
Kiedy słowa, zamiast budować mosty, stają się murem, relacje cierpią, a poczucie osamotnienia narasta. Nieskuteczna komunikacja sprawia, że partnerzy przestają się nawzajem rozumieć, a ich pragnienia i potrzeby pozostają ignorowane. To z kolei często prowadzi do frustracji, emocjonalnego oddalenia oraz poczucia beznadziejności co do przyszłości związku. Wiele różnych czynników może negatywnie wpłynąć na jakość relacji, na przykład:
- unikanie konfrontacji z problematycznymi kwestiami, czyli zamiatanie ich „pod dywan”, w rzeczywistości przyczynia się jedynie do ich eskalacji,
- brak umiejętności aktywnego słuchania, czyli niedawanie drugiej osobie przestrzeni do wyrażania swoich uczuć i ignorowanie jej punktu widzenia,
- defensywne reagowanie, czyli odbieranie wszelkich uwag krytycznych jako osobisty atak i odpowiadanie agresją, skutecznie blokuje możliwość wzajemnego zrozumienia,
- komunikaty nacechowane krytyką i obwinianiem głęboko ranią,
- posługiwanie się językiem, który poniża, zamiast konstruktywnego komunikowania własnych potrzeb, ma działanie destrukcyjne.
Tego rodzaju zachowania podkopują fundamenty bezpieczeństwa w związku, naruszają intymność i stopniowo powiększają przepaść między partnerami.
Jak zaniedbanie potrzeb osobistych prowadzi do samotności w małżeństwie?
Zaniedbywanie własnych potrzeb w małżeństwie często prowadzi do poczucia silnej samotności. Dzieje się tak, ponieważ rezygnacja z dbałości o swój rozwój osobisty, pasje czy po prostu zdrowie, stopniowo obniża poczucie własnej wartości, tworząc wewnątrz emocjonalną pustkę. Kiedy jeden z partnerów przestaje się rozwijać, naturalna równowaga w związku zostaje zachwiana, co w konsekwencji prowadzi do narastającej frustracji i wzajemnego oddalenia. Formy zaniedbania mogą być różnorodne – od rezygnacji z ulubionych hobby, przez izolację od przyjaciół, aż po chroniczny brak czasu na odpoczynek.
To z kolei skutkuje wyczerpaniem emocjonalnym i brakiem satysfakcji z codziennego życia, co nieuchronnie odbija się na relacji z partnerem. Można wtedy odczuwać, że całe poświęcenie dla związku spoczywa tylko na jednej stronie, a ignorowanie potrzeb tylko pogłębia dystans emocjonalny. Aby zapobiec poczuciu osamotnienia, wynikającego z zaniedbania swoich potrzeb, kluczowe jest zachowanie zdrowej równowagi między życiem osobistym a życiem we dwoje. Znalezienie czasu na realizację pasji i pielęgnowanie relacji z bliskimi to niezwykle ważne elementy.
Otwarta komunikacja o swoich potrzebach oraz wzajemne wsparcie w osobistym rozwoju są wręcz niezbędne. Inwestowanie w siebie jest fundamentalne dla utrzymania zdrowej i satysfakcjonującej relacji. Personalny rozwój pozwala unikać frustracji i uczucia osamotnienia, a co więcej, wzmacnia więź z partnerem. Pamiętajmy, że samodzielność w związku to atut, a nie potencjalne zagrożenie.
Jak rutyna wpływa na poczucie osamotnienia w relacji?
Rutyna w relacji, niczym cichy zabójca, stopniowo oddala od siebie partnerów, prowadząc do dojmującego poczucia osamotnienia. Brak świeżości i wszechogarniająca przewidywalność osłabiają emocjonalną więź, sprawiając, że zaczynamy odczuwać dystans. Monotonia gasi płomień pasji i intymności, jednak nie jesteśmy wobec niej bezradni.
Aby uniknąć zgubnych skutków rutyny:
- poszukajcie wspólnie ekscytujących nowości,
- wprowadźcie element zaskoczenia i spontaniczności,
- odkryjcie nowe pasje,
- wyruszcie w podróż,
- pozwólcie sobie na odrobinę szaleństwa w sypialni.
Czasem nawet drobna zmiana potrafi tchnąć nowe życie w związek. Ponadto, regularne randki i szczere rozmowy pomogą Wam pielęgnować bliskość i zrozumienie.
W jaki sposób zmiany życiowe mogą prowadzić do samotności w związku?

Życie nieustannie stawia przed nami nowe przeszkody, a niektóre z nich, choć naturalne, mogą poważnie nadszarpnąć nasze relacje. Takie wydarzenia jak:
- przeprowadzka,
- utrata zatrudnienia,
- kłopoty finansowe,
- choroba bliskiej osoby,
- pojawienie się potomstwa,
wywracają dotychczasowe życie do góry nogami. Te zmiany są źródłem stresu i niepewności, wywołują również trudne emocje, które mogą negatywnie wpłynąć na związek. Nowe obowiązki, a przede wszystkim niedobór snu, szczególnie po narodzinach dziecka, zmniejszają ilość czasu i energii, jaką możemy poświęcić partnerowi. Problemy finansowe często prowadzą do sporów i wzajemnych oskarżeń. Konieczne jest zatem zaadaptowanie się do tej nowej rzeczywistości. Jeśli brakuje rozmowy, wzajemnego zrozumienia i chęci kompromisu, partnerzy mogą zacząć się od siebie oddalać, co w konsekwencji prowadzi do poczucia osamotnienia. Innymi słowy, nieumiejętność dostosowania się do zachodzących zmian może pogłębić poczucie samotności w związku. Dlatego też niezwykle istotna jest dbałość o komunikację i wzajemne wsparcie. Regularne rozmowy umożliwiają głębsze zrozumienie potrzeb i oczekiwań drugiej osoby. Ponadto, empatia pozwala nam spojrzeć na daną sytuację z perspektywy naszego partnera, co ułatwia znalezienie wspólnego rozwiązania.
Jak wpływa niska samoocena i lęk przed odrzuceniem na osamotnienie?
Niska samoocena oraz obawa przed odrzuceniem w znacznym stopniu kształtują poczucie osamotnienia w związku, wpływając na jego dynamikę. Osoby zaniżające własną wartość często żywią przekonanie o niezasługiwaniu na miłość, czując się niegodne akceptacji oraz szacunku. To z kolei może prowadzić do unikania głębokiej bliskości i lęku przed otwartym wyrażaniem swoich potrzeb. Strach przed odrzuceniem skłania do ukrywania prawdziwych emocji i nadmiernego skupiania się na partnerze, co skutkuje zaniedbywaniem własnych potrzeb i w konsekwencji, poczuciem niedocenienia i samotności.
W jaki sposób konkretnie te czynniki wpływają na funkcjonowanie związku? Przykładowo, osoby z niską samooceną:
- unikają konfliktów: powstrzymują się od wyrażania własnego zdania w obawie przed odrzuceniem, co blokuje szczerą komunikację,
- mają trudności z przyjmowaniem komplementów: podważają pozytywne opinie na swój temat, utrudniając budowanie wzajemnego zaufania i pozytywnej atmosfery,
- blokują emocje: tłumienie uczuć prowadzi do poczucia izolacji i braku autentyczności w relacji,
- nie wierzą w możliwość bycia kochanym: niekiedy, pod wpływem podświadomego przekonania o rychłym odrzuceniu, nieświadomie sabotują związek, prowokując sytuacje konfliktowe.
Częste prośby o zapewnienia o miłości, wynikające z braku wiary w siebie, mogą być mylnie interpretowane jako szantaż emocjonalny, co w efekcie oddala partnerów od siebie. Przezwyciężenie niskiej samooceny i lęku przed odrzuceniem to proces wymagający zaangażowania i pracy nad sobą. Psychoterapia oferuje skuteczne narzędzia do budowania zdrowego poczucia własnej wartości i rozwijania asertywności. Pomaga w identyfikacji i wyrażaniu emocji, umożliwiając stworzenie partnerskiej relacji opartej na wzajemnym szacunku i akceptacji.
Jakie są objawy samotności w związku?
Objawy samotności w związku potrafią przybrać różne formy i negatywnie wpływają na jego jakość. Do najważniejszych sygnałów alarmowych należą:
- narastające poczucie dystansu emocjonalnego, kiedy to partnerzy oddalają się od siebie,
- spadek zadowolenia z relacji, często wynikający z niezaspokojonych potrzeb emocjonalnych,
- poczucie niezrozumienia, pojawiające się, gdy jedna ze stron czuje, że jej uczucia są ignorowane lub bagatelizowane,
- brak bliskości, zarówno fizycznej, jak i emocjonalnej,
- unikanie rozmów, częste spory czy wręcz dojmująca pustka w relacji,
- częste myśli o zakończeniu relacji, np. szukanie emocjonalnego wsparcia poza nią,
- rozczarowanie i frustracja,
- izolacja emocjonalna.
Izolacja emocjonalna to poważny sygnał nadciągającego kryzysu.
Jakie skutki emocjonalne niesie za sobą samotność w związku?

Izolacja emocjonalna w relacji partnerskiej może prowadzić do szeregu negatywnych konsekwencji dla zdrowia psychicznego i ogólnego samopoczucia. Jakie konkretnie skutki uboczne może wywołać taka sytuacja?
- spadek ogólnego samopoczucia,
- zmęczenie,
- brak motywacji,
- uczucie przygnębienia.
Co więcej, brak wsparcia ze strony partnera generuje stres, który objawia się:
- problemami ze snem,
- drażliwością,
- trudnościami z koncentracją.
Ponadto, samotność w związku potęguje lęk, wywołany obawami o przyszłość relacji i strachem przed odrzuceniem, co z kolei prowadzi do uczucia niepewności. Długotrwałe obniżenie nastroju, połączone z utratą zainteresowań, może wskazywać na depresję, a badania potwierdzają, że osoby doświadczające samotności w związku są bardziej narażone na to schorzenie. Kolejnym problemem jest poczucie beznadziei, czyli brak wiary w możliwość poprawy sytuacji i przekonanie o bezcelowości własnych działań. Często towarzyszy temu obniżona samoocena, wynikająca z braku akceptacji ze strony partnera, co sprawia, że osoba czuje się niewartościowa i niekochana. Wspomniana wcześniej drażliwość, będąca skutkiem samotności, objawia się łatwym wpadaniem w gniew i trudnościami w kontrolowaniu emocji, co przekłada się na problemy z koncentracją, zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym, oraz utrudnia podejmowanie decyzji. Osoba samotna w związku zaczyna tracić zainteresowanie życiem, rezygnuje ze spotkań towarzyskich i unika kontaktów z innymi. Pojawia się brak energii i motywacji do dbania o siebie i realizacji własnych celów, a także poczucie winy i wstydu, wynikające z przekonania o odpowiedzialności za problemy w relacji i byciu „złym” partnerem. W skrajnych przypadkach, długotrwała samotność w związku może prowadzić do myśli samobójczych, dlatego też tak ważne jest, aby szukać pomocy i rozwiązać tę trudną sytuację. Ignorowanie problemu może prowadzić do poważnych zaburzeń psychicznych, takich jak zaburzenia lękowe, problemy ze snem, a nawet choroby serca.
Jak ważna jest otwarta komunikacja w zapobieganiu samotności w związku?
Otwarta komunikacja stanowi fundament każdego udanego związku partnerskiego, pozwalając na stworzenie silnej więzi i uniknięcie poczucia osamotnienia. Dzielenie się swoimi przemyśleniami, obawami, ale i radościami, sprzyja wzajemnemu zrozumieniu i zbliżeniu się do siebie. Jednak komunikacja to znacznie więcej niż tylko mówienie – to przede wszystkim umiejętność aktywnego słuchania ukochanej osoby. Empatia i gotowość do otwartej dyskusji na nawet trudne tematy pomagają efektywnie rozwiązywać problemy i zapobiegają stopniowemu oddalaniu się od siebie. Regularne rozmowy o codziennym życiu, troskach i aspiracjach wzmacniają poczucie wspólnoty i więź, jaka Was łączy. Pamiętajmy, że komunikacja oparta na wzajemnym szacunku jest kluczem do zbudowania trwałego i szczęśliwego związku, w którym nie ma miejsca na samotność.
Jak partnerzy mogą budować bliskość w związku, aby przeciwdziałać samotności?
Budowanie silnej więzi w związku to zadanie dla obojga partnerów. Samo wyznanie miłości to za mało. Potrzebne jest szczere zaangażowanie w zrozumienie drugiej osoby i troska o jej samopoczucie. Nie zapominaj o okazywaniu czułości. Drobne gesty, delikatny dotyk, ciepłe słowa – wszystko to tworzy atmosferę bezpieczeństwa i wzmacnia uczucie. Wspólnie spędzany czas jest bezcenny. Odłóżcie na bok smartfony i skupcie się wyłącznie na sobie. Dzielcie się swoimi przemyśleniami i emocjami, ponieważ to pogłębia intymność. Słuchaj z uwagą, starając się wczuć w perspektywę partnera i odpowiadaj na jego potrzeby. To naprawdę cementuje relację. Bądźcie dla siebie oparciem w trudnych momentach. Wyrozumiałość i akceptacja stanowią fundament trwałego związku. Nie zapominaj okazywać wdzięczności za małe gesty i codzienne dobro. To utrwala pozytywne wibracje w waszym życiu. Angażujcie się we wspólne pasje. Podobne zainteresowania dają wam szansę na spędzanie czasu razem i tworzenie niezapomnianych wspomnień. Planujcie randki i wyjazdy, by tchnąć w związek nową energię i zapobiec rutynie. Pielęgnujcie intymność, zarówno fizyczną, jak i emocjonalną – to spoiwo silnej relacji. Pamiętajcie, że stała praca nad związkiem to inwestycja, która się opłaca!
Jakie działania mogą pomóc w utrzymaniu bliskości w związku?
Dbanie o relację to inwestycja, która procentuje każdego dnia. Wymaga ona przemyślanych działań, cementujących więź między partnerami. Zamiast powtarzać oczywistości, skupmy się na tym, co konkretnie tworzy solidny fundament związku:
- drobne gesty, jak czułe słowo czy komplement, potrafią zdziałać cuda,
- wspólnie spędzane chwile, nasycone bliskością, to kolejny, arcyważny element,
- nie unikajmy trudnych tematów, ale uczmy się konstruktywnie rozwiązywać konflikty, traktując je jako szansę na rozwój,
- wzajemne wsparcie w realizacji celów umacnia zaangażowanie i poczucie wspólnoty,
- pielęgnujmy intymność, zarówno tę fizyczną, jak i emocjonalną, która jest spoiwem związku, pamiętając o tym, że każdy dzień to nowa okazja, by tę więź wzmacniać.
Jak regularne randki mogą pomóc w odnawianiu więzi emocjonalnej?
Regularne randki to coś więcej niż tylko wspólne spędzanie czasu; to cenna okazja, aby na nowo odkryć siebie nawzajem i wzmocnić łączącą Was więź. Oferują szereg korzyści, które warto docenić:
- randki pozwalają w pełni poświęcić uwagę tylko sobie – zapomnijcie na chwilę o codziennych troskach i skupcie się wyłącznie na ukochanej osobie, to czas, kiedy możecie być naprawdę razem,
- randki pomagają odbudować intymność, która z biegiem czasu może ulec osłabieniu – rozmowy, wspólne aktywności i okazywanie czułości to elementy, które odświeżają relację,
- wyjście z rutyny to kolejna, nieoceniona korzyść – zmiana otoczenia i oderwanie od codziennych spraw pozwala spojrzeć na związek z nowej perspektywy i często inspiruje do działania,
- regularne randki wzmacniają również poczucie bliskości – wspólne przeżycia i gromadzone wspomnienia tworzą silną, emocjonalną więź,
- już samo planowanie, nawet krótkiego wypadu, pokazuje zaangażowanie i pragnienie bycia razem – to szczególnie ważne w długoletnich związkach, gdzie codzienność potrafi przytłoczyć początkowe uczucie.
Pamiętajcie o tym, pielęgnując swoją relację!
Jak pokonać poczucie samotności w związku?

Przezwyciężenie poczucia samotności w związku stanowi poważne wyzwanie, wymagające wzajemnego wysiłku i poświęcenia. Podstawą jest otwarta i szczera komunikacja. Partnerzy powinni dzielić się swoimi potrzebami oraz uczuciami bez ogródek. Równie istotne jest aktywne słuchanie, nacechowane empatią, które sprzyja lepszemu zrozumieniu drugiej osoby.
Jakie kroki można podjąć, aby przezwyciężyć samotność w związku?
- należy przede wszystkim zidentyfikować źródła tego uczucia osamotnienia,
- konieczna może się okazać modyfikacja sposobu komunikacji oraz reorganizacja wspólnego czasu,
- warto poszukać pasji, które moglibyście dzielić,
- istotny jest również sprawiedliwy podział obowiązków domowych,
- nie zapominajmy także o wzajemnym wspieraniu się w realizacji indywidualnych celów.
Gdy te działania okazują się niewystarczające, pomocna może być terapia par. Doświadczony psychoterapeuta pomoże zidentyfikować negatywne schematy komunikacyjne i nauczy skutecznych metod rozwiązywania konfliktów. Wspólny udział w terapii znacząco zwiększa prawdopodobieństwo sukcesu, przyczyniając się do odbudowy bliskości i przezwyciężenia izolacji w relacji.
Jakie są długofalowe skutki samotności w związku?

Samotność w długotrwałym związku stanowi poważne wyzwanie, oddziałujące negatywnie na różne aspekty naszego życia. Przede wszystkim, może ona znacząco pogorszyć stan zdrowia psychicznego osoby dotkniętej tą sytuacją. Osłabienie więzi emocjonalnej między partnerami to kolejna konsekwencja, prowadząca do częstych konfliktów i napięć. Frustracja, wynikająca z braku wzajemnego zrozumienia, nierzadko zaognia spory, a w ekstremalnych przypadkach może nawet skutkować zdradą lub ostatecznym rozpadem relacji. Dodatkowo, poczucie osamotnienia wpływa destrukcyjnie na interakcje z otoczeniem, prowadząc do izolacji społecznej i obniżenia ogólnej jakości życia. Stres, będący efektem samotności, wywołuje także problemy zdrowotne, takie jak choroby układu sercowo-naczyniowego czy spadek odporności organizmu. Dlatego też, samotność w związku powinna być traktowana jako poważny sygnał ostrzegawczy, którego absolutnie nie wolno lekceważyć.
Jak zrozumienie i empatia mogą pomóc w przezwyciężaniu poczucia samotności?
Zrozumienie i empatia to fundamenty, które pozwalają zmniejszyć samotność w związku, tworząc głęboką więź opartą na wzajemnym wsparciu. Wczuwanie się w emocje partnera buduje bliskość, sprawiając, że czujemy się wysłuchani i akceptowani, co z kolei skraca dystans między nami. Zamiast oceniać, spróbuj spojrzeć na sytuację oczami swojego partnera, zwłaszcza gdy przeżywa trudne chwile. Taka perspektywa pozwoli Ci zrozumieć jego zachowanie i motywacje, co otworzy drogę do konstruktywnej rozmowy i poszukiwania rozwiązań. W relacji, gdzie panuje wzajemne zrozumienie, łatwiej jest pokonywać przeszkody, a partnerzy, którzy otwarcie komunikują swoje potrzeby, budują silną i trwałą więź, chroniąc się przed poczuciem osamotnienia. Inwestycja w komunikację i empatię to klucz do satysfakcjonującego związku, w którym oboje partnerzy czują się kochani, rozumiani i bezpieczni. Okazywanie wsparcia w trudnych momentach jest tego doskonałym przykładem. Pamiętajmy jednak, że rozwijanie empatii to proces, który wymaga czasu i zaangażowania.
W jaki sposób social media mogą przyczyniać się do poczucia osamotnienia?
Media społecznościowe, pomimo obietnicy łączenia, nierzadko paradoksalnie potęgują uczucie osamotnienia w relacjach. Zamiast poświęcać czas i uwagę ukochanej osobie, pochłania nas wirtualny świat. Nieustanne porównywanie własnego związku do wyidealizowanych wizji z Instagrama rodzi frustrację – pozornie wszyscy wokół prowadzą perfekcyjne życie, co rzadko kiedy odpowiada prawdzie. Angażując się w wirtualne znajomości, kosztem tych rzeczywistych, osłabiamy więź, która nas łączy. Platformy społecznościowe stwarzają złudne poczucie bliskości, jednak w rzeczywistości przyczyniają się do samotności w związku poprzez:
- Emocjonalne oddalenie: jesteśmy obecni w sieci, ale nie dla siebie nawzajem, tracąc cenne chwile, które moglibyśmy spędzić razem,
- Brak troski o budowanie intymności: zamiast rozmawiać i pogłębiać relację, partnerzy przesiadują na Facebooku, tracąc szansę na prawdziwe, głębokie połączenie.
Jakie są związki między poczuciem osamotnienia a zdrowiem psychicznym?
Samotność wywiera potężny wpływ na kondycję psychiczną. Przedłużająca się izolacja, brak oparcia ze strony bliskich i przyjaciół, mogą być początkiem depresji. Co więcej, samotność stwarza idealne warunki dla rozwoju lęków i problemów z zasypianiem. Poczucie własnej wartości spada, a osobie samotnej trudniej jest się skupić i zapamiętywać nowe informacje.
To jednak nie wszystko – samotność:
- podnosi ryzyko wystąpienia chorób serca i innych poważnych dolegliwości,
- dosłownie wyniszcza nasz mózg,
- osłabia odporność organizmu,
- zaburza równowagę hormonalną.
Osoby wykluczone i osamotnione częściej szukają ukojenia w alkoholu lub narkotykach i mają kłopot z radzeniem sobie z codziennym stresem. Badania jednoznacznie wskazują, że samotność znacząco podnosi prawdopodobieństwo wystąpienia różnorodnych zaburzeń psychicznych. Krótko mówiąc, jest niezwykle destrukcyjna.