Eugeniusz Wyzner


Eugeniusz Wyzner, urodzony 31 października 1931 roku w Chełmnie, jest osobą, która na trwałe zapisała się w historii polskiej dyplomacji. W ciągu swojej kariery pełnił funkcję stałego przedstawiciela Polski przy Organizacji Narodów Zjednoczonych, gdzie reprezentował nasz kraj w randze ambasadora.

Jego kadencja w tej istotnej roli trwała w dwóch okresach: od 1981 do 1982 oraz od 1998 do 1999. Wyzner odegrał kluczową rolę w reprezentacji Polski na arenie międzynarodowej, wpływając na decyzje i dyskusje dotyczące wielu istotnych kwestii globalnych.

Życiorys

Eugeniusz Wyzner urodził się jako syn Henryka. W młodości rozpoczął studiowanie prawa na Uniwersytetach Jagiellońskimi Warszawskim, gdzie uzyskał dyplom na Uniwersytecie Warszawskim. Dalszą edukację uzupełnił studiując na Akademii Prawa Międzynarodowego w Hadze.

Wyzner był aktywnym członkiem PZPR. Swoją karierę zawodową rozpoczął w 1956 roku, pełniąc funkcję w Departamencie Prawno-Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W latach 1961–1968 reprezentował Polskę jako zastępca stałego przedstawiciela przy Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku. Po powrocie do kraju, w 1968 roku, został zastępcą dyrektora Departamentu Prawnego i Traktatowego, a od 1971 roku pełnił rolę dyrektora tegoż departamentu.

W okresie od 1973 do 1978 roku Wyzner był Stałym Przedstawicielem Polski przy ONZ w Genewie, a w kolejnych latach, od 1978 do 1981, objął stanowisko dyrektora Departamentu ds. Organizacji Międzynarodowych w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 1981–1982 oraz 1998–1999 był Ambasadorem Polski przy ONZ w Nowym Jorku. W latach 1994-1995 piastował urząd sekretarza parlamentarnego oraz zastępcy ministra spraw zagranicznych, a w trakcie lat 1996-1997 był sekretarzem stanu oraz pierwszym zastępcą szefa MSZ.

W dniu 27 maja 1999, na V posiedzeniu Komitetu 53 sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ, Eugeniusz Wyzner został wybrany na wiceprzewodniczącego Komisji Międzynarodowej Służby Cywilnej ONZ, a od 1 sierpnia 1999 roku pełnił tę funkcję. Z informacji znajdujących się w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej wynika, że w latach 1960-1968 był tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa PRL, używając pseudonimów „Wysoki” oraz „Michał”. Wyzner znał biegle języki angielski, francuski i rosyjski.

Funkcje pełnione w ONZ

W latach 1967–1982 Eugeniusz Wyzner pełnił funkcję Przewodniczącego Podkomitetu Prawnego ds. Pokojowego Wykorzystania Przestrzeni Kosmicznej. W okresie 1973–1978 działał jako Stały Przedstawiciel PRL przy ONZ w Genewie.

W 1982 roku objął stanowisko Przewodniczącego Komisji Rozbrojeniowej, a następnie, od 1982 do 1992 roku, pełnił rolę Zastępcy Sekretarza Generalnego ONZ ds. Konferencji i Specjalnych Zadań. W latach 1983–1984 był Członkiem Rady ds. reform administracji, a od 1984 aż do 1993 roku aktywnie uczestniczył w pracach Rady ds. programu i budżetu.

Między 1989 a 1992 rokiem Wyzner przewodniczył Komisji Statusu Kobiet, natomiast w latach 1991–1993 kierował Radą ds. nominacji i awansów personalnych. W krótkim okresie 1992–1993 pełnił również funkcję Zastępcy Sekretarza Generalnego ONZ ds. Informacji Publicznej.

W latach 1994–1997 był Zastępcą przewodniczącego polskich delegacji na sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ. Rok 1995 przyniósł mu także tytuł Przewodniczącego polskiej delegacji na konferencję ds. Układu o Nierozprzestrzenianiu Broni Jądrowej.

W ostatnich latach swojej kariery, od 1999 do 2007 roku, Eugeniusz Wyzner był Wiceprzewodniczącym Komisji ds. Międzynarodowej Służby Cywilnej, a od 1999 roku jest członkiem Komisji ds. Międzynarodowej Służby Cywilnej.

Odznaczenia

Eugeniusz Wyzner to postać znana z licznych odznaczeń, które aremują jego wkład w rozwój i obronę kraju. Poniżej przedstawiamy listę wyróżnień, które zdobył w trakcie swojej kariery:

  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1996),
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
  • francuski Krzyż Komandorski Orderu Legii Honorowej,
  • grecki Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Feniksa.

Przypisy

  1. CV E. Wyzner. icsc.un.org. [dostęp 04.05.2023 r.].
  2. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych w Warszawie [1944] 1954-1990 [online], inwentarz.ipn.gov.pl [dostęp 04.05.2023 r.]
  3. Eugeniusz Wyzner. Biblioteka Jagiellońska. [dostęp 03.11.2015 r.]
  4. Europejska Akademia Dyplomacji. www.diplomats.pl. [dostęp 06.11.2015 r.]
  5. Odpowiedź na interpelację w sprawie przygotowań Polski do konferencji w Kairze organizowanej przez Fundusz Ludnościowy ONZ. orka2.sejm.gov.pl, 24.03.1999 r. [dostęp 06.11.2015 r.]
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26.06.1996 r. o nadaniu orderów i odznaczenia (M.P. z 1996 r. nr 60, poz. 561).
  7. Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 1112.
  8. United Nations Official Document. www.un.org. [dostęp 06.11.2015 r.]

Oceń: Eugeniusz Wyzner

Średnia ocena:4.53 Liczba ocen:14