Jan Doering, urodzony 2 maja 1850 roku w Chełmnie, był postacią, która odegrała ważną rolę w polskim ruchu niepodległościowym. Zmarł 19 września 1919 roku w Trzebnicy.
Był katolickim prezbiterem oraz znaczącym działaczem, którego działania miały wpływ na kształtowanie się świadomości narodowej w trudnych czasach rozbiorów.
Życiorys
Jan Doering był osobą, której życie i działalność miały istotny wpływ na lokalną społeczność. Uczęszczał do gimnazjum w Chełmnie, a następnie studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie, gdzie zyskał duchowe wykształcenie. Po przyjęciu święceń kapłańskich 12 lipca 1874 roku, został aresztowany przez władze pruskie i osadzony w więzieniu w Chełmnie. To dramatyczne wydarzenie wiązało się z wtedy trwającym kulturkampfem, który miał na celu ograniczenie wpływów Kościoła w Prusach.
Po zwolnieniu z więzienia, w 1876 roku, Jan Doering przeniósł się do Paryża, gdzie podjął pracę jako wikariusz przy kościele św. Jerzego. W Paryżu – międzynarodowym centrum polskiej diaspory – nawiązał liczne znajomości z polskimi działaczami emigracyjnymi, co miało istotne znaczenie dla jego późniejszej działalności.
Po powrocie do kraju, po ośmioletnim pobycie za granicą, objął administrację parafii Ostromecko-Boluminek. Od 1897 do 1919 roku pełnił funkcję proboszcza parafii w Brodnicy, gdzie zainicjował ważne działania na rzecz społeczności lokalnej. W 1911 roku założył Dom Katolicki w Brodnicy, który stał się istotnym centrum życia społecznego, przyczyniając się do umacniania poczucia narodowego wśród mieszkańców tego regionu.
W czasie I wojny światowej, Doering wykazał się odwagą, sprzeciwiając się niemieckim planom wywiezienia dzwonów z kościoła farnego, które miały zostać przeznaczone na cele militarne. Jego postawa w tym trudnym okresie była dowodem na zaangażowanie w sprawy narodowe, zwłaszcza w czasie zrywu niepodległościowego w latach 1918–1919.
Na uwagę zasługują również jego publikacje, w tym dwa przemówienia wygłoszone w 1883 roku podczas rocznicowych obchodów żałobnych ku czci J. U. Niemcewicza oraz gen. K. O. Kniaziewicza. Innym ważnym wydarzeniem była jego obecność na ślubie wnuczki A. Mickiewicza, Heleny Góreckiej, z Józefem Modlińskim w Paryżu, co miało miejsce w 1886 roku. W jego dorobku literackim znajdują się także powieści, takie jak Zamek starogrodzki wydana w Pelplinie w latach 1879-1883, Niewiasty z Kałdusa oraz Młody skrzypek, które ukazały się w Brodnicy w latach 1902-1903.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Waldemar Rozynkowski | Stanisław Zawacki | Feliks Ignacy Kretkowski | Maksymilian Raszeja | Brunon CzaplaOceń: Jan Doering