Maksymilian Raszeja

---

Życiorys

Maksymilian Raszeja przyszedł na świat w rodzinie urzędnika pocztowego Ignacego oraz Julii z Cichoniów. Był bratem Franciszka i Leona. Jako stypendysta Towarzystwa Pomocy Naukowej, kontynuował naukę w Królewskim Katolickim Liceum Ogólnokształcącym w Culm (Chełmnie), które z sukcesem ukończył w 1907 roku. Następnie, w 1912 roku, zakończył studia teologiczne oraz filozoficzne w Seminarium Duchownym w Pelplinie. W dniu 24 marca 1912 roku, w katedrze pelplińskiej, obdarzono go zaszczytem kapłańskich święceń.

W latach 1912–1913 oraz 1916–1919 sprawował funkcję wikariusza w Parafii św. Brygidy w Gdańsku. W 1915 roku zdobył tytuł doktora teologii na Uniwersytecie we Fryburgu Bryzgowijskim. Jako kapelan w armii niemieckiej w czasie I wojny światowej niósł pomoc, również wśród polskich więźniów przebywających w Gdańsku. Po zakończeniu wojny, od marca 1919 do grudnia 1926 roku, pełnił posługę jako proboszcz Parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Śliwicach koło Tucholi.

W dniu 6 grudnia 1926 roku, został powołany przez biskupa Stanisława Okoniewskiego do Seminarium Duchownego w Pelplinie, gdzie objął stanowisko wicerektora. W tym samym czasie wykładał apologetykę, teologię moralną oraz socjologię. W latach 1926–1929 był także egzaminatorem prosynodalnym. Od 1928 roku pełnił dodatkowo role penitencjarza i skarbnika w kapitule katedralnej pelplińskiej, a za swoje zasługi otrzymał honorowy tytuł kanonika gremialnego. W swojej karierze redagował artykuły do czasopism kościelnych oraz w latach 1928–1939 był aktywnym członkiem Towarzystwa Naukowego w Toruniu.

Po inwazji Niemiec na Polskę, w dniu 12 września 1939 roku, został aresztowany w celi seminarium i brutalnie przesłuchiwany, w celu zdobycia informacji o miejscu ukrycia pelplińskiej Biblii Gutenberga. 20 października 1939 roku, Maksymilian Raszeja został przetransportowany do Tczewa, gdzie wraz z 15 pelplińskimi kanonikami stracił życie w wyniku rozstrzelania na terenie koszar wojskowych. Szczątki owych ofiar odnaleziono 29 października 1945 roku, a po ekshumacji, ich ciała pochowano 15 listopada 1945 roku w wspólnej mogile na cmentarzu w Pelplinie.

Publikacje

Przykładowe publikacje Maksymiliana Raszei ukazują się jako istotny element jego twórczości i zaangażowania w tematykę moralną. W 1933 roku ukazała się książka zatytułowana „Walka z onanizmem w konfesjonale”, która została wydana przez Drukarnię i Księgarnię Sp. z O. P. w Pelplinie.

---

Oceń: Maksymilian Raszeja

---