Stanisław Zawacki

Wprowadzenie Zawackiego na drogę duchowieństwa miało swoje korzenie w jego wczesnym dzieciństwie. Jako syn burmistrza Chełmna, Stanisława Zawackiego oraz Jadwigi z domu Winiarskiej, od młodych lat był uwrażliwiony na sprawy społeczne oraz edukację. Uczył się w chełmińskiej szkole podstawowej, a w czasach okupacji brał udział w tajnych kompletach w Grójcu, co z pewnością wpłynęło na jego charakter oraz późniejsze działania.

Podejmował aktywności konspiracyjne w ramach Szarych Szeregów, organizując zbiórki oraz wydając pisma podziemne. Jako młody człowiek, organizował również spotkania dla dzieci, aby nauczać je religii. Po zdaniu matury w 1947 roku, Zawacki wstąpił do seminarium duchownego w Pelplinie, gdzie kształtował swoje przyszłe posłannictwo.

W 1952 roku Zawacki otrzymał święcenia kapłańskie i został skierowany jako wikariusz do parafii Matki Boskiej Bolesnej w Gdyni Orłowie. W 1973 roku objął stanowisko proboszcza parafii w Orłowie, kontynuując swoją misję duszpasterską w wymiarze lokalnym. Pełnił także funkcję dziekana dekanatu Gdynia Południe, obecnie znanego jako Dekanat Gdynia Orłowo. Jego zaangażowanie przejawiało się również w roli kierownika Ośrodka Dokształcania Katechetów oraz duszpasterza akademickiego.

W swojej pracy duszpasterskiej Zawacki zasiadał w diecezjalnych radach, m.in. ds. Duszpasterskiej, Ekonomicznej oraz Administracyjnej. Jego nagła śmierć w 1998 roku była dużą stratą dla wspólnoty, a jego miejsce spoczynku znajduje się przy kościele parafialnym w Gdyni-Orłowie. W celu upamiętnienia jego wkładu w życie lokalnej społeczności, jego imieniem nazwano ulicę w pobliżu kościoła parafialnego. W 2010 roku na promenadzie Królowej Marysieńki w Orłowie odsłonięto pomnik ku jego czci, stanowiący dowód uznania dla jego pracy oraz życia poświęconego służbie bliźnim.