Anastazy Wacław Kensik, którego życie na stałe wpisało się w polską historię, urodził się 28 września 1890 roku w Chełmnie. Był on uznawanym specjalistą, który poświęcił swoją karierę dziedzinie weterynarii.
Jego działalność jako lekarza weterynarii miała wpływ nie tylko na rozwój tej profesji, ale również na standardy opieki nad zwierzętami w Polsce. Niestety, jego życie zakończyło się w tragicznym losie - zmarł 25 lutego 1941 roku w Dachau, w obozie koncentracyjnym.
Życiorys
Anastazy Kensik był znaczącą postacią w historii Polski. Urodził się jako syn Baltazara i Teofili z Wardackich, a swoją edukację rozpoczął 9 czerwca 1910 roku, uzyskując świadectwo dojrzałości w Chełmnie. Jego drogi zawodowe i akademickie były różnorodne. Po roku studiów teologicznych w Seminarium Duchownym w Pelplinie wyjechał do Berlina, aby kontynuować edukację na kierunku weterynarii.
W listopadzie 1915 roku został powołany do armii niemieckiej, w której służył do końca 1918 roku. Po zakończeniu I wojny światowej się przyłączył do powstańców wielkopolskich, a w maju 1919 roku ochotniczo wstąpił do Wojska Polskiego. Wojna polsko-bolszewicka była dla niego czasem heroicznych działań – walczył m.in. o Kijów oraz bronił Warszawy. Jego odwaga została doceniona, kiedy to 23 sierpnia 1920 roku został ranny pod Kolnem, a następnie awansował do rangi kapitana.
Po wojnie Kensik przeszedł do rezerwy i przeniósł się do Lwowa, gdzie kontynuował naukę na Akademii Medycyny Weterynaryjnej, którą ukończył w 1922 roku. Aby zdobyć doświadczenie, przez kilka miesięcy pracował jako starszy asystent w Katedrze Anatomii Patologicznej. W 1922 roku objął stanowisko dyrektora miejskiej rzeźni w Chełmnie, a od 16 października 1924 roku pełnił funkcję powiatowego lekarza weterynarii w Sępólnie Krajeńskim.
Jego kariera zawodowa w branży weterynaryjnej była kontynuowana w Świeciu, gdzie w styczniu 1929 roku został dyrektorem rzeźni. Funkcję tę pełnił do czasu wybuchu II wojny światowej, z krótka przerwą, kiedy to pełnił rolę tymczasowego burmistrza miasta. W międzyczasie aktywnie angażował się w działalność Polskiego Związku Zachodniego, a jego pasja do astronomii doprowadziła go do uzyskania dwóch patentów związanych z pomiarami geograficznymi.
W sierpniu 1939 roku został zmobilizowany i przydzielony do 18 Pułku Ułanów Pomorskich. Uczestniczył w bitwie pod Krojantami i brał udział w walce nad Bzurą. Po rozbiciu pułku został aresztowany pod Modlinem w trakcie próby przedostania się do Warszawy. Po dramatycznej ucieczce z niewoli, udało mu się dotrzeć do Lwowa, gdzie znowu został aresztowany przez NKWD, jednak również zdołał uciec i wrócić do Świecia.
Jego kalwaria nie zakończyła się na tym etapie – 11 kwietnia 1940 roku został zatrzymany i osadzony w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen, a później przeniesiony do Mauthausen-Gusen. W obozie pracował w magazynie odzieży, gdzie panował zakaz palenia papierosów znalezionych w odzieży więźniów. Mimo tego, zakaz ten był często łamany, co prowadziło do tragicznych konsekwencji. W wyniku brutalnych wydarzeń w obozie, Kensik doznał ciężkich obrażeń. Po wyleczeniu w szpitalu obozowym, został transportowany do Dachau, gdzie zginął przez rozstrzelanie 25 lutego 1941 roku.
Przypisy
- Lekarze weterynarii - ofiary zbrodni stalinowskich i hitlerowskich Kujawsko-Pomorska Izba Lekarsko-Weterynaryjna
- Włodzimierz A. Gibasiewicz: Lekarze weterynarii ofiary II wojny światowej, Wyd. Bellona, Warszawa 2011 r., s. 166-174. ISBN 978-83-11121-64-5
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Witold Kukowski | Katarzyna Paprocka | Lech Bolt | Kazimierz Oziewicz | Dariusz Mioduski | Horst Czerwinski | Franciszek Paweł RaszejaOceń: Anastazy Kensik