Kazimierz Oziewicz, urodzony 19 marca 1927 roku w Chełmnie, to postać o znaczącym wpływie w polskiej architekturze. Jego życie zakończyło się 20 kwietnia 1993 roku we Wrocławiu, gdzie pozostawił po sobie trwały ślad.
Jako architekt, Oziewicz był ściśle związany z Wrocławiem, co determinowało jego twórczość i działalność zawodową. Ponadto, w kontekście historycznym warto zaznaczyć, że był on również żołnierzem Armii Krajowej, posługującym się pseudonimem „Rafał”.
Życiorys
W czasie drugiej wojny światowej Kazimierz Oziewicz był zaangażowany w działania 6 Wileńskiej Brygady Armii Krajowej, gdzie pełnił funkcje żołnierskie. Po zakończeniu wojny podjął naukę na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej, który ukończył w 1953 roku. Od 1954 roku aż do swojej śmierci, działając w wrocławskim Miastoprojekcie, przyczynił się do realizacji wielu projektów budowlanych.
W trakcie pracy w tym biurze, Kazimierz tworzył zarówno samodzielnie, jak i w zespołach, liczne projekty domów oraz osiedli w Wrocławiu i na Dolnym Śląsku. Spośród jego osiągnięć, najważniejszym był projekt osiedla Gaj, które opracował wspólnie z Krystyną Chełmicką i Andrzejem Wolskim. Praca nad tym przedsięwzięciem przyniosła im prestiżową pierwszą nagrodę w zamkniętym konkursie organizowanym przez Stowarzyszenie Architektów Polskich.
Osiedle Gaj miało być rozbudowane w południowej części Wrocławia i miało pomieścić około 30 tysięcy mieszkańców, co czyniło je największą „sypialnią” miasta. Projekt zakładał budowę licznych jedenastokondygnacyjnych bloków o unikalnym załamanym planie, z wnętrzami pełnymi zieleni oraz zewnętrzną przestrzenią, w której miały się znajdować sklepy i różnorodne punkty usługowe. Prace projektowe zespołu Oziewicza rozpoczęły się w 1971 roku, a realizacja osiedla trwała od 1978 do 1994 roku.
Kazimierz Oziewicz otrzymał liczne odznaczenia, w tym Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Partyzancki, Krzyż Armii Krajowej, a także odznaki Budowniczy Wrocławia, Zasłużony dla Dolnego Śląska oraz Zasłużony dla województwa wałbrzyskiego.
Wybrane dzieła
Oto niektóre z najważniejszych osiągnięć Kazimierza Oziewicza w dziedzinie architektury i urbanistyki:
- osiedle mieszkaniowe „Centralne” zrealizowane w Zgorzelcu w kooperacji z Zygmuntem Dmowskim,
- zabudowa mieszkalno-usługowa, która powstała wokół Rynku w Strzelinie,
- budynek „Kamieniołomów” zlokalizowany przy ul. Powstańców Śląskich 2/4 we Wrocławiu,
- przejście graniczne w Jakuszycach,
- Ośrodek Administracyjny Przemysłu Węglowego „Poltegor” we Wrocławiu, będący wspólnym dziełem z Zenonem Nasterskim oraz Zbigniewem Dmowskim,
- osiedle Gaj we Wrocławiu, nad którym pracował wspólnie z Józefem Wolskim i Krystyną Chełmicką,
- osiedle Podzamcze w Wałbrzychu,
- dom wczasowy w Karpaczu-Bierutowicach.
Przypisy
- Witold Jerzy Molicki: Polskie domy we Wrocławiu. W: Jacek Zasada, Andrzej Zwierzchowski (red.): Architekci Wrocławia 1945-1995. Wrocław: Zarząd Oddziału Wrocławskiego SARP, 1996 r.
- Wincenty Borodziewicz: Szósta Wileńska Brygada AK. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992 r., s. 59.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Dariusz Mioduski | Horst Czerwinski | Franciszek Paweł Raszeja | Anastazy Kensik | Witold Kukowski | Katarzyna Paprocka | Lech BoltOceń: Kazimierz Oziewicz